Dit artikel gaat over vlooien. Er bestaan zo’n 2000 verschillende soorten vlooien, waarvan er ongeveer 50 soorten in Nederland voorkomen. De twee meest voorkomende soorten bij Nederlandse huisdieren zijn de kattenvlo (Ctenocefalides felis) en de hondenvlo (Ctenocefalides canis). Er is ook een mensenvlo, maar deze wordt in Nederland nagenoeg niet meer gezien.
Definitie
Vlooien (Siphonaptera) zijn gespecialiseerde bloedzuigende parasieten. Ze richten zich op gewervelde dieren met lichaamsbeharing of een verenkleed. Het dier waar ze zich aan hechten heet de gastheer. Vlooien leven niet permanent op de gastheer, maar zoeken deze op om bloed te zuigen.
Levenscyclus
De levenscyclus van de vlo bestaat uit vier stadia: Ei, larve, pop en vlo. De cyclus neemt in totaal ongeveer zes weken in beslag. Een volwassen vrouwtjes vlo legt eitjes in de vacht van de kat nadat zij daar bloed heeft gezogen. Deze eitjes rollen uit de vacht de omgeving in. In de omgeving komen ze na twee tot vier dagen uit tot larven. Larven zijn een paar millimeter lang en zo dun als een haar. Ze verstoppen zich op donkere plekjes en voeden zich onder andere met uitwerpselen van volwassen vlooien. Na twee tot drie weken verpoppen de larven zich. Als pop kunnen ze goed beschermd tot wel anderhalf jaar in leven blijven. In een normale cyclus komt echter na weer twee tot drie weken de pop uit. De volwassen vlo is dan geboren.
