Categorie archief: Kittens

Nestje kittens: Dag #49

Nestje dag 49 1 Nestje dag 49 2Zondag 25 mei

Als ik de kittens zo zie rondrennen door mijn huis kan ik niet anders dan een trotse poezenmoeder zijn. Ze zijn zo levendig, zo gezond, zo eigenwijs, zo mooi. Het is een genot om al dat leven om je heen te hebben. Echt het toonbeeld van een stel prachtige kittens. Ik gun ze een dito leven. Ik neem ze graag op de hand om ze vanaf mijn balkon de wereld te laten zien. Gefascineerd door alles wat beweegt zitten ze dan doodstil ingespannen te kijken. De kittens lijken zo op het eerste gezicht ook gezond. Ze groeien goed, ze bewegen goed, ze vertonen goed (nieuwsgierig, lief, aanhankelijk) gedrag, ze hebben geen wormen of vlooien. Hopelijk bevestigt bij de gezondheidscheck bij de dierenarts dit. Deze check krijgen de kittens als hun toekomstige eigenaren ze laten vaccineren. Vandaag zijn de schatjes 7 weken. Over precies 1 week wordt de eerste, Winter alias Bengel, opgehaald. Het gezin is er al helemaal klaar voor. Hopelijk Winter ook. Hij snoept nu nog graag af en toe van de moedermelk, waardoor hij minder eet en wat in groei achterblijft. Ook had hij een paar dagen geleden diarree. Maar in zijn gedrag is niets van dat alles te merken. Hij is de avontuurlijkste. Een echte Bengel in de dop dus.

Nestje kittens: Dag #48

Nestje dag 48Zaterdag 24 mei

Oh, oh, oh, wat was het vannacht een drukte van belang. Niets is fijner dan met je katten op bed slapen. Een kat die op de rug gaat liggen, een kat die over je benen gaan liggen. Dit is met 2 katten nog te overzien. Lekker knus. Maar met 6 katten!? Bij elke beweging die ik maakte, werd er wel een katje geplet. Net als een echte poes liggen ze heerlijk te slapen op de warmste plekjes. Maar hun slaap is minder diep dan die van een volwassen kat. Bij het minste of geringste besluiten ze te gaan donderjagen. En dat is natuurlijk vooral leuk om op mij, onder de deken of bij mijn hoofd te doen. Maar wakker worden is gelukkig wel een droom. Een heel nestje kittens, met hun wollige vachtjes, dikke pootjes, koddige kopjes en natte neusjes op je bed. Dan maakt het niet uit dat het weekend is en pas 06.00 uur. Ik merk trouwens dat de kittens erg leerbaar zijn. Ze luisteren goed als ik ‘èh’ zeg of met de plantenspuit op ze richt. Alsof ze snappen dat wat ze doen al niet heel gewenst is. En het mooiste van alles? Het beklijft! Na een paar keer snappen ze al wat verboden terrein is. Hoewel, ik weet natuurlijk niet wat ze uitvreten als ik van huis ben. Want als de mens van huis is, hangen de katten in de gordijnen.

Nestje kittens: Dag #47

Nestje dag 47Vrijdag 23 mei

Gisteren was ik niet in de gelegenheid om een stukje te schrijven. Druk, druk, druk. Maar vandaag wel weer. Een heerlijk weekend voor de boeg waarin ik (onder andere) lekker kan genieten van de deugnieten. De staart heeft sinds vandaag een nieuwe dimensie gekregen. Namelijk die van altijd aanwezig uitdagend speeltje. “Waar de schoenveter zo nu en dan de deur uit wandelt en opladers in de kast verdwijnen, laat de staart je nooit in de steek. De staart van anderen is minder betrouwbaar dan je eigen harige vriendje.” Aldus de kittens. De eigen staart is nu dus het slachtoffer van de niet aflatende vernielingen. Klauwtjes, beetjes, alles moet hij doorstaan. De kittens worden daarbij steeds onafhankelijker. Eerst kreeg Phoibe ze allemaal in haar kielzog bij het minste of geringste miauwtje. Nu moet ze meer moeite doen om haar kroost in de poot te houden. Alleen extreem hard miauwen, bij een naderende stofzuiger, helpt om haar nestje kittens in veiligheid te brengen. Anders blijven ze rustig doorslapen of -spelen. Ik vind het nu nog moeilijk voor te stellen dat deze kleine wollepluisjes op weg zijn om grote zelfstandige katers te worden. Dat ze zo schattig zijn, en waarschijnlijk altijd zullen blijven, maar dat ze zo toegerust zijn om jagers zijn. Ik noem ze stiekem mijn kleine roofdiertjes.

Nestje kittens: Dag #45

Nestje dag 45 1 Nestje dag 45 2Woensdag 21 april

De verschillen tussen de kittens beginnen meer en meer op te vallen. Vroeger moest ik ze goed bekijken voordat ik ze uit elkaar kon houden. Nu kan ik al aan het koppie of de bouw zien om wie het gaat. Zelfs een beetje aan het gedrag. Lente heeft een donker kopje. Door zijn zwarte oogleden komen zijn ogen intrigerend mooi uit. Hij heeft iets ondeugends over zich. Zijn bouw is slank. Hij heeft daarbij wel stevige poten, net zoals zijn vader. Zomer heeft ook een donker kopje. Hij heeft echter meer een lieve blik. Hij heeft iets observerends en wijs over zich. Zijn bouw is wat grover, met een dikker buikje. Hij heeft ook net als zijn vader stevige poten. Herfst is lichter van kleur, ook in zijn gezichtje. Zijn bouw is net als bij Zomer grover, met een dikker buikje. Ook hij heeft stevige poten. Winter tenslotte is echt de Benjamin van de 4. Waar Lente, Zomer en Herfst echte zoons van hun vader zijn, is Winter een moederskindje. Hij is het lichtst gekleurd. Hij heeft een dun lichaampje, met tengere pootjes. Hij is wel even atletisch als zijn broertjes. De kittens rennen nu met een noodvaart door mijn huis, zowel horizontaal over de vloer, als verticaal tegen krabplanken, krabpalen, bedden en grof hout op. Ze hebben geleerd hoe ze op mijn bed moeten komen. Het resultaat was dat ik me vannacht omdraaide en bijna op een slapende kitten ging liggen. En dat mijn dekbed nu echt meer kattenhaar dan katoen is. Heel knus…

Nestje kittens: Dag #44

Nestje dag 44 2 Nestje dag 44 1Dinsdag 20 mei

De kittens krijgen steeds meer belangstelling voor draadjes in de breedste zin van het woord. Zo zijn schoenveters nog steeds geweldig interessant. Vooral die platte witte van All Stars en Vans. Ze worden goed betast van klauw en tanden. Snoeren zijn een nieuwe interesse. Het maakt niet uit waarvan, oplader, computer, licht. Alle snoeren moeten worden bekeken. Deze snoeren zijn vanwege het beperkte grip met klauw vooral geschikt voor tanden. Een gevaarlijke hobby. Elke keer dat ik ze dan ook op een snoer zie knagen, krijgen ze een combinatie van de beruchte plantenspuit met een luid en schel ‘èh’. Dit lijkt te werken. Ook mijn surfplank met zijn mooie badstoffen hoesje lijkt hierdoor minder aantrekkelijk te worden. Wat opvallend is, is dat de kittens veel tijd onder mijn kast doorbrengen. Ze slapen er, ze spelen er, ze trekken zich er terug. Ik maakte me hier eerst wel een beetje zorgen over. Want wie wil er nu een kat die alsmaar onder de kast zit? Zo’n schuw beestje dat je nooit ziet. Maar gelukkig valt dat wel weer mee. Want over het algemeen is alleen de stofzuiger een goede reden om onder de kast te gaan zitten. En nog niet eens omdat de kittens dat zelf willen. Want als Phoibe niet luid waarschuwend zou rondrennen, zouden ze waarschijnlijk rustig doorspelen. En als de stofzuiger stil valt, fungeert het zelfs als speeltoestel.

Nestje kittens: Dag #43

Nestje dag 43 2 Nestje dag 43 1Maandag 19 mei

Nee, er is geen twijfel over mogelijk. Die lieve Phoibe is alweer krols. In de natuur zou ze nu gedekt worden en een tweede nestje werpen. Amper nadat haar eerste nestje kittens zelfstandig op hun pootjes kunnen staan. Maar Phoibe krijgt even lekker rust. Op die manier kan ze haar huidige kroost optimaal opvoeden. En zelf weer in vorm te komen. In haar krolsheid heeft Phoibe het karton wat moest voorkomen dat de kittens onder mijn bed zouden komen gesloopt. Tot grote vreugde van de kittens. Ze hebben nu nieuw onontgonnen gebied. Gelukkig hebben ze grotendeels hun zindelijkheid bereikt. Dus veel poepjes in plasjes onder mijn bed verwacht ik niet. De kittens heb ik vandaag om beurten op mijn balkon gelaten. Dit vinden ze nog wel spannend. Er is zoveel meer te ervaren dan binnen. Helaas zijn ze nog zo klein dat ze zo van het balkon af kunnen vallen. Nog geen uitgebreide balkonsessies dus. Wel heerlijke kussensessies in de zon. Het kussen dat ik op de grond voor het raam heb neergelegd is het beste plekje om te liggen. De zon schijnt er, het is er behaaglijk warm, het is er heerlijk zacht. De kittens brengen hier veel tijd op door. Of het kussen dat zo fijn vindt is de vraag. Die is beduidend harige en kapotter dan eerder deze week. Hoe zou dat nu toch komen?

Nestje kittens: Dag #42

Nestje dag 42 1 Nestje dag 42 2 Zondag 18 mei

Dit weekend bleef mijn moeder logeren in het “Kattenhotel”. Ze durft wel met al die katten om haar heen die allerhande kattenkwaad uithalen. Inmiddels zijn het er trouwens weer 6. Boefje heb ik met de hulp van Phoibe weer gevonden vandaag. Waarschijnlijk gaven haar krolse gemiauw en gegeur de doorslag. Het nestje kittens was erg blij met het bezoek van mijn moeder. Naast heel veel liefde bracht ze namelijk ook erg interessante spulletjes mee. Zo was alleen haar weekendtas al een beleving op zich. Je kon er in kruipen, in graven, in spelen en in slapen. En wat kwam er allemaal uit die weekendtas? Maar liefst 2 paar schoenen. In de ene konden ze lekker liggen. De andere had veters die er gewoon om vroegen om aangevallen te worden. En dat zijn ze dus ook. Maar wat helemaal tot verbazing leidde was het meetlint. Dit meetlint was zo lang, zo vol kleurtjes, zo opgekruld, zo uitdagend. Het kon dan ook niet anders dan dat er mee gespeeld werd. De kittens wikkelden zich erin en vielen elkaar dan aan. En toen mijn moeder er mee ging zwaaien werd het helemaal een attractie. En waarom had mijn moeder dit meetlint mee? Ze heeft mijn gordijnen ingekort. Of beter beklimbaar gemaakt. Niet lang na haar vertrek werd besloten dat de nieuwe stevige zoom verkend moest worden. Dagdag mooie gordijnen. Maar er in plassen kunnen ze nu in ieder geval niet meer. Er zijn trouwens al 4 dagen geen ongelukjes meer gebeurd. Zijn ze dan nu echt helemaal zindelijk en zelfstandig?

Nestje kittens: Dag #41

Nestje dag 41 1 Nestje dag 41 2Zaterdag 17 mei

Phoibe is erg onrustig vandaag. Deels zal dit komen doordat ze Boefje mist. Ze zit veel bij het raam te kijken. En ze loopt zoekend rond. Ook veert ze op als ik Boefjes naam roep. In de hoop dat hij er zal zijn. Deels komt het doordat ze langzaamaan weer krols aan het worden is. Het mooie weer prikkelt haar natuurlijke verlangens. Eerlijk gezegd had ik gehoopt dat de krolsheid langer uit zou blijven. Deze is bij Phoibe namelijk erg heftig. Ze sproeit ook. En ze miauwt als een loeiende koe. Ik vraag me af wat voor invloed Phoibe’s krolsheid heeft op het nestje kittens. Deze lijken zich er nu nog weinig van aan te trekken. Ze doen lekker hun ding. En hun ding bestaat uit korte slaapjes en korte explosies van energie. Ze lijken erg te genieten van het zonnige weer. Ze liggen en spelen graag op de warmste plekjes van het huis. Ik heb wel gelezen dat kittens snel onderkoeld en oververhit raken. Maar ik hoop dat ze nu oud genoeg zijn om in de schaduw te gaan liggen als ze het te warm krijgen. De kittens beginnen trouwens steeds meer echt voor zichzelf te zorgen. Ze likken zichzelf schoon. Dit gaat heel onhandig en inefficiënt. Ook krabben ze zichzelf. Hierbij missen ze zichzelf de helft van de tijd. Maar de bewegingen beginnen te komen. Eten doen ze nog niet helemaal zelfstandig. Nog steeds pikken ze graag wat slokjes moedermelk. Maar Phoibe is hier steeds minder van gediend. Logisch als je hun tandjes en nageltjes ziet! De zindelijkheid gaat steeds beter. Ze hebben nog steeds wel ongelukjes. Maar ze kiezen hiervoor heel handige plaatsen zoals de badkamer. Soms zie ik ze graven en hoor ik ze piepen op een plek die niet de kattenbak is. Dit zijn voortekenen dat ze willen plassen of poepen. Ze op de kattenbak zetten helpt om ze zindelijk te krijgen. En belonen, zoals lief tegen ze praten, als ze op de kattenbak zitten. Vooral niet boos worden als ze ergens anders geplast hebben. Ja, kittens opvoeden vergt veel geduld. Maar het is ook prachtig.

Nestje kittens: Dag #40

Nestje dag 40 1Vrijdag 16 mei

Wat een sprongen hebben de kittens gemaakt in hun ontwikkeling! Of moet ik zeggen stijging? Want de kittens hebben nu ontdekt hoe hun nageltjes, spierkracht en een ruw oppervlak hen kan helpen om tot grote hoogte te klimmen. Via de krabplanken, die ik aan mijn tafelpoten heb bevestigd, klimmen ze op de stoelen. Hoe ze op de tafel kunnen komen hebben ze nog niet ontdekt. Eenmaal op een stoel aangekomen vinden ze een heerlijk warm en zacht kussen. Hier nestelen ze zich graag in. Veilig voor speels langs hollende broertjes. Phoibe heeft er moeite mee dat haar nestje kittens zich nu ook in de hoogte voortbeweegt. Ze vindt het met hun uitgebreide bewegingsrepertoire lastiger om ze in de gaten te houden. Tegelijkertijd snapt ze de schatjes maar al te goed. Want overdag is een stoel ook haar favoriete plekje om te vertoeven. Ze geniet er zichtbaar van om met een van haar zoontjes op de stoel te gaan. De kittens ontwikkelen ook een voorliefde voor schoenen. Nu zou je zeggen dat het mannetjes waren. Maar toch. Vooral het flexibele onderdeel van een schoen, veter genaamd, wekt hun interesse. Veters kunnen worden aangevallen, gebeten, gekrabd, gesloopt. En veters vechten nooit terug. Maar blijven wel uitdagend hangen. Ik denk dat ik maar alvast nieuwe veters moet gaan aanschaffen.

Nestje kittens: Dag #39

Nestje dag 39Donderdag 15 mei

Het spel van de kittens wordt steeds complexer. Waar ze eerst vooral worstelkampioenen waren, zijn ze nu ook geweldig goed in uitdagen, beloeren, besluipen, bespringen en achtervolgen. Ze oefenen hard om grote zelfstandige katers te worden. Zelf vinden ze ook dat ze het kittenvoer ontgroeid zijn. Als ik even niet goed oplet, zie ik ze verwoed kauwen op de grote brokken van kater Boefje. De kittens lijken spelen ook steeds beter te begrijpen. Tot een paar dage geleden kon het ze niet erg boeien als ik een muisje of veertje voor ze heen en weer zwaaide. Nu volgen ze het speeltje met nauwlettende precisie. Ook proberen ze er al naar te slaan. Dat blijkt nog een lastige klus. Het heeft ze maken met zicht, beweging en vooral ook timing. Dat is iets waar ze nog niet zo goed in zijn. Ze slaan met hun klauwtjes in het wilde weg en raken daarbij inderdaad wel eens wat. Het is schattig om het nestje kittens zo bezig te zien. Vandaag scheen de zon lekker naar binnen. De kittens houden er van om in het zonnetje te liggen. Ze warmen hun kleine lijfjes in de milde lentestralen. Net als een echte poes! Een voor een heb ik de kittens ook in mijn armen mee het balkon op genomen. Versteld door alle geluiden van de wondere buitenwereld zaten ze doodstil om zich heen te kijken. Gepraat, getjilp, muziek, auto’s. Wat een bezigheid daarbuiten! Als ze groter zijn, wil ik ze ook los laten op het balkon. Maar nu zijn ze nog zo klein dat ze er tussendoor kunnen glippen.