Vrijdag 9 mei

Vandaag vond ik bij thuiskomst een verrassing. Midden op de vloer lag een drolletje. Echt zo’n kleine van een kitten. Nu zou je denken dat dit niet zo’n leuke verrassing is. Maar er zit meer achter. Want dat betekent dus dat een van de kittens al zelfstandig genoeg eet van de brokjes. Zo zelfstandig dat Phoibe weigert hem nog te helpen bij de mictie en defecatie. Het drolletje heb ik natuurlijk snel opgeruimd. Bij nadere inspectie van de kitten kattenbak zag ik dat ook hier een bezoekje aan was gebracht. Er was hevig gegraven. En enkele van de houtvezels waren uit elkaar gevallen. Een teken dat ze nat zijn geweest. De kittens worden dus langzaamaan zelfstandiger! Ze vinden ook steeds meer fijne slaapplekjes uit. Zo is mijn vloerkleed een van de favorieten. En de reismandjes nog steeds. Maar ook in de plooi van mijn te lange gordijn genieten ze van de warme zon op hun streepjes. De nestdoos van het nestje kittenswordt praktisch niet meer gebruikt. Het lijkt me een goed teken dat ze zich overal veilig genoeg voelen om in slaap te vallen. Harde geluiden, zoals de stofzuiger, de blender en
het doortrekken van de WC veroorzaken nog wel schrikreacties. Opvallend is dat Phoibe daarbij het sterkst reageert. Terwijl ze dit vroeger niet deed. Waarschijnlijk wil ze haar kroost adequate angst meegeven. Ze mogen natuurlijk ook weer niet té relaxed worden. Vandaag heeft trouwens de tweede toekomstige eigenaresse een kitten gekozen. De immer charmante, fotogenieke en speelse Lente is de gelukkige. Vanaf vandaag heet Lente officieel Valentijn. Zou hij daarmee de hartvormige rozetten op zijn schouders eer aan doen?